Σύμφωνα με τον υπεύθυνο της Διεύθυνσης Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών του Δήμου Βόλου, το Μουσείο
Στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη, τυπικό δείγμα της κλασικής Πηλιορείτικης Αρχιτεκτονικής. Σύμφωνα με το λιθανάγλυφο υπέρθρυρο της εισόδου, έχει φρουριακή διαμόρφωση σε σιδερόφραξτα παράθυρα στο ισόγει, πολεμίστες, εξώπορτα ενισχυμένη με μεταλλικές επενδύσεις, αμπάρες, ζεματίστρα και αμυντικό πυργίσκο.
Το 1932 η οικογένεια Τοπάλη δώρισε το αρχοντικό στην Κοινότητα Μακρινίτσας, προκειμένου να στεγάσει το τοπικό Μουσείο. Η επιθυμία των δωρητών υλοποιήθηκε το 1994 από την κοινότητα Μακρινίτσας και την Ε’ Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων, η οποία επιμελήθηκε τη ριζική ανακαίνιση του κτηρίου, που από το 1985 είχε χαρακτηρισθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Το αρχοντικό διατηρεί τον αρχικό ζεστό χαρακτήρα του σπιτιού. Έτσι, οι χώροι όπως ο καλός οντάς, η κουζίνα, και το χειμωνιάτικο, διαμορφώθηκαν κοντά στην αρχική τους μορφή, ενώ στους υπόλοιπους χώρους φιλοξενούνται οι συλλογές κατά θεματικές ενότητες.
Το ισόγειο σε κάτοψη σχήματος Γ, περιλαμβάνει χώρους υποδοχής και αποθηκευτικούς χώρους. Με την ίδια περίπου διάταξη το μεσοπάτωμα προοριζόταν για τη χειμερινή διαμονή της οικογένειας και ο β’ όροφος για την καλοκαιρινή.
Η σάλα του ισογείου είναι αφιερωμένη στη ζωγραφική διακόσμηση των αρχοντικών του Πηλίου με δείγματα εσωτερικών και εξωτερικών τοιχογραφιών.
Υπάρχει επίσης η αίθουσα με έργα του λαϊκού ζωγράφου Ν. Χριστόπουλου και αντικείμενα της συλλογής Άγγελου Μπάστη, ενώ το “κατώι” διαμορφώθηκε σε αίθουσα περιοδικών εκθέσεων.
Στη σάλα του μεσοπατώματος εκτίθεται φωτογραφικό υλικό των αρχών του 20ου αιώνα και πίνακες ζωγραφικής.
Ξεχωρίζει το χειμωνιάτικο δωμάτιο με τα μακρινιτσιώτικα κιλίμια, τη θηκιαστή, δύο πίνακες του λαικού ζωγράφου Δ. Μιχαηλίδη και άλλα αντικείμενα.
Στην κουζίνα παρουσιάζονται όλα τα χάλκινα, ξύλινα και κεραμικά σκεύη και όλος ο σχετικός με το χώρο εξοπλισμός.
Το διπλανό δωμάτιο περιλαμβάνει χάλκινα καζάνια και ρακοκάζανα για την απόσταξη του τσίπουρου, αλλά και εκθέματα από τις επαγγελματικές δραστηριότητες των κατοίκων.
Στο γωνιακό δωμάτιο γίνεται αναπαράσταση αστικής κρεβατοκάμαρας των αρχών του αιώνα μας.
Στη σάλα του τελευταίου ορόφου εκτίθεται μια σειρά παλιών κεραμικών πιάτων, πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφικό υλικό κ.ά.
Το πρώτο δωμάτιο αριστερά είναι αφιερωμένο στην εκκλησιαστική τέχνη, με εικόνες μεταβυζαντινής τέχνης κυρίως, ασημένια φυλαχτά, εικονίδια, ξυλόγλυπτα και μια σειρά εκκλησιαστικών βιβλίων από τον 17ο έως και τον 19ο αιώνα.
Το δωμάτιο με τις παραδοσιακές φορεσιές του Πηλίου περιλαμβάνει και διάφορα, ασημένια κυρίως, στολίδια τους.
Ακολουθεί η αίθουσα που περιλαμβάνει όλα τα ιστορικά κειμήλια της κοινότητας από διάφορες ιστορικές περιόδους. Ξεχωρίζουν τα οθωμανικά φιρμάνια, με τα οποία η Υψηλή Πύλη έδωσε τα προνόμια στην αυτοδιοικούμενη τότε Μακρινίτσα, το λάβαρο και οπλισμός της Επανάστασης του 1878.
Δίπλα βρίσκεται το δωμάτιο του αργαλειού με το σχετικό εξοπλισμό της υφαντικής τέχνης.
Τέλος, ο “καλός οντάς” εντυπωσιάζει, στρωμένος με εξαιρετικά πηλιορείτικα κιλίμια, διακοσμημένος στους τοίχους με πορτρέτα, από τα οποία ξεχωρίζει αυτό της αρχόντισσας του σπιτιού Αριστέας Τοπάλη.
Το Μουσείο είναι ανοιχτά κάθε Σάββατο και Κυριακή 11.00 με 14.30, ενώ για οργανωμένες επισκέψεις σχολείων και άλλων ομάδων, είναι ανοιχτό καθημερινά (εκτός Δευτέρας) κατόπιν συνεννόησης. Εισιτήριο 2€, οικογενειακό (άνω των 3 ατόμων) 4€, ομαδικά (άνω των 5 ατόμων) 1€/άτομο. Για οργανωμένες επισκέψεις κατόπιν συννενόησης μπορείτε να απευθυνθείτε στη Διεύθυνση Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών του Δήμου Βόλου, τηλ 24210-39644, 24210-21664, email: diki@diki.gr
0 σχόλια